Pello Jauregi EHUko irakaslea da eta hizkuntza ohiturak aldatzeko egitasmoak ikertzen aritzen da. Euskaraldiko belarriprest eta ahobizi figuren diseinatzaileetako bat da. Euskaraz egin nahi dutenentzat koltxoia prestatu behar dela uste du, eta ingurune eroso hori belarriprestek osatzen dute. Belarriprest figuraren garrantzia azpimarratu du elkarrizketan.
“Arrazoizko epe batean, gutxienez ulermen unibertsala ziurtatu behar da, Euskal Herrian edonon euskara denek ulertuko duten testuingurua”. Argazkia: Jon Urbe / Foku.
2018ko Euskaraldian ahobizi eta belarriprest rolen artean belarriprest izatea aukeratu zenuela adierazi zenuen. Kazetari honek ez zuen hautua ulertu, euskara gaitasuna eta hizkuntza kontzientzia duenak ahobizi rola jokatu beharko zukeelakoan, baldin eta norberaren hizkuntza ohiturak aldatzea bazen helburua. Berdin pentsatzen segitzen duzu?
Are gehiago, lehenengo hartan bi figurek jaso zuten harrera kontuan hartuta, aurten ahalegin berezia egin beharko litzateke belarriprest figura areagotzeko. Aurrekoan ahobizi-rako joera erraz samarra antzeman zen, “ni euskalduna naiz beraz ahobizi naiz”, pentsatu zuen jende batek. Ez zuten kontuan hartu rolak ez duela hitz egiteko gaitasuna bakarrik eskatzen, rol horrek konpromisoa eskatzen du: prest nago nire hizkuntza ohiturak aldatzeko; prest nago euskaraz ulertzen duten guztiekin euskaraz hitz egiteko, eta ezezagunekin lehen hitza euskaraz egiteko. Alegia, “euskaraz bizi nahi dut ahal dudan momentu guztietan”. Euskaraz bizitzeko gogo handia duten horiek euskararen legamia dira, benetako motorra.
Beste figura belarriprest da, eta aurrekoan ahobiziak baino askoz ere gutxiago izan ziren. Nire logikan behintzat, askoz ere belarriprest gehiago behar dira, ahobiziak baino. Une honetan bi figura horietatik bat kendu beharko bagenu, nik ahobizi figura kenduko nuke.
Zergatik behar dira ahobiziak baino belarriprest gehiago?
Errealitatearen ispilua hori delako. Euskaraz ondo hitz egiten dutenen eta euskaldun pasiboak direnen artean, gehienek, ez dute euskaraz hitz egiten. Ez da errealista pentsatzea bat-batean jende guztiak euskaraz hitz egiteko konpromisoa hartuko duela. 2018an, zurikeriatik gehiago egon zen: euskalduna naiz, beraz ahobizi naiz. Eskatzen zuen konpromiso maila ez zen bete kasu askotan.
Belarriprest figurak konpromiso maila txikiagoa eskatzen du, errealistagoa da. Batzuek ulertzen dute euskara, baina hizkuntza ohiturak aldatzeko ez daukate iniziatibarik; beste batzuek ez dute nahi; beste batzuei ezezagun guztiei euskaraz egitea nekezegia egiten zaie… baina ulertzen dute, eta jendeak euskaraz egiten badie prest daude euskaraz egiteko. Rol pasiboagoa da. Jende askok tokia eduki beharko luke hor.
“Askoz ere belarriprest gehiago behar dira, ahobiziak baino. Bi figura horietatik bat kendu beharko bagenu, ahobizi figura kenduko nuke”
Pasiboagoa da, bai. Batzuk euskaraz egiteko gai dira eta rol horrek ez dio eskatzen euskaraz egitea.
Kontratu soziala da. Txapak adierazten du bakoitzak nola jokatuko duen ariketa egiten den bitartean. Batzuek konpromiso sakon bat hartuko dute eta beste batzuek konpromiso txikixeagoa, baina konpromisoa da. Ahobiziak euskaraz hasten direnean eta belarriprestak parean dituztenean, gehienak pasako dira inertziaz euskarara, badago kutsadura fenomeno bat. Mekanismo psikologikoa da, hizkuntza simetria deitzen zaio, alegia, eroso sentitzen gara hizkuntza bereko elkarrizketatan. Euskaldunok horretaz badakigu zerbait. Antzematen baldin badugu solaskideak erdaraz egiten duela, gehienok erdarara pasatzen gara.
Beraz, besteak beste, belarriprestak euskaraz hizketan jartzea da asmoetako bat.
Horixe bera. Lan munduan hamar urte daramatzagu Eusle metodologia aplikatzen. Horren arabera, eremu bat, tailerra edo saila hartzen da. Denek ulertu behar dute euskara. Hamarretik bik hartzen dute eusle parera, ahobizi litzatekeena Euskaraldian, eta gainontzeko denak belarriprest dira. Denek egiten dute aurrera, belarriprest direnek ulertzen dute eta haiei euskaraz egitea nahi dute. Ahobiziek lasai egiten dute euskaraz, kargarik gabe. Belarriprestak kutsatu eta euskaraz hasten dira modu naturalean. Presio naturala dago. Belarriprest ez da, “nik erdaraz egingo dut”.
Bi figura hauek Euskal Herriko egoera soziolinguistikoa kontuan hartuta sortu dira. Espero behar duzu belarriprestak zu euskaraz entzun nahi zaituela, baina gune erdaldunetan ez uste izan ahobizi txapa eraman eta ezezagun guztiei euskaraz egitea. Kostu energetiko ikaragarria da, ez da errealista.
Bi figura hauek aukera eman behar diete oso euskaldunei edo oso kontzientzia handia dutenei, baina baita beste geruza batzuei ere, hala nola euskararekin neutro direnei, edo behar dugu gune erdaldunetan jendea armairutik ateratzea. Horregatik, erabileraren ikuspegitik, bi figurak dira interesgarriak.
Une honetan zabaltzeko aukera gehien duen figura belarriprest da. Euskaraz bizi nahi dugunok behar dugun koltxoi ikaragarria da belarriprest figura, gu eroso aritzeko nonahi eta edonorekin.
Hizketarako soberako gaitasuna dutenek eta hizkuntza kontzientzia dutenek erabileran aurrera egiteko, sarri ausardiaz jokatu behar izaten dute, parean izango duenaren erreakzioen beldur. Profil horretako jendeak belarriprest aukeratzeak ez du ekarriko euskaraz egiteko ditugun zailtasunak ikusgai ez egitea?
Bakoitzak ikusiko du non sentitzen den erosoen, baina biek daukate potentzialitate ikaragarria erabileran aurrera egiteko. Uste dugu hizkuntza ohiturak aldatzeko modu aktiboan jokatu behar dela, bestela ez dela aurrera egiten. Eusle metodologiaren bidez ikusi dugu gauza ez dela horrela, gauza kolektiboa dela. Beti daude batzuk jokaera urratzailea daukatenak. Horiek dinamika berezia sortzen dute, baina aldamenean jokabide jarraitzailea edo irekia daukatenak behar dituzte, alegia, bere burua eramaten uzten dutenak. Zenbat jende dago halako jarrera urratzailea izateko? Batzuk.
Euskaraldia gune erosoa da. Azaldu duzu nola belarriprestek ahobiziei euskaraz lasai egiteko bidea ematen dieten. Alabaina, ahobiziak txapa duenari eta ez duenari egiten dio euskaraz (lehen hitza behintzat), norbanakoei, erakunde publikoei, pribatuei… eta hizkuntza gatazkak sortzen dira.
Bi testuinguru daude. Euskaraldia ariketa da, mugatua, bi figurak ariketa horretarako daude pentsatuta, gure eguneroko inertziei astindua emateko. Baina zuk diozuna da Euskaraldia eta gero zer. Hori beste eztabaida bat da, oso sakona.
Euskaraldia entrenamendua da, ez partida. Partida beste termino batzuetan jokatzen da. Hala ere, konplikatua da partida irabaztea entrenamendurik gabe, eta entrenamendua eginda ere, agian ez da partida irabaziko.
Euskaraldia ekarpen txiki bat da, ez du konpontzen euskararen auzia. Hizkuntza partida jokatzeko hiru zutabe daude. Lehenengoa hizkuntza politika, hartzen diren neurri legalak eta legediaren garapena da. Bigarrena hizkuntza plangintza da. Hirugarren hanka irakaskuntza da. Arrazoizko epe batean, gutxienez ulermen unibertsala ziurtatu behar da, Euskal Herrian edonon euskara denek ulertuko duten testuingurua.
Euskaraldiak marko bat jartzen du. Hurrengo aldira arte bi urte daude hizkuntza plangintzetan aurrera egiteko, hizkuntza politikan neurriak hartzeko, eta irakaskuntza bermatzeko.
Euskaraldiak balio du erabileran indarra jartzen duelako, indarrak metatzeko balio duelako… Askotan egongo gara borrokan instituzioak eta herri mugimenduak, baina behintzat tarte batean aukera dugu hizkuntza ohiturez pedagogia soziala egiteko. Adibidez ele biko elkarrizketak.
Ez dugu bi hizkuntzatan elkarrizketak izateko ohiturarik. Euskaraldian halako praktikak egin dira. Zer moduzko esperientzia izan da?
Ele biko elkarrizketek funtzionatzen dute, baina ezin da modu masiboan aplikatu. Oso antinaturalak dira. Ahalegin gehigarria eskatzen dute eta benetan gogo handia daukaten pertsonek baino ezin dute egin. Ezin dugu pentsatu euskara gaitasun handia duten guztiek horrela jokatuko dutenik. Eusle metodologia aplikatzen dugunean, lantokietan eskatzen dugu %20 izatea ahobizi, eta horiek denei euskaraz egiten diete, nahiz eta askok erdaraz erantzun. Egoera horretan ele biko elkarrizketa instituzionalizatzen da. Gutxi batzuen lan hori lurrikara da, eta denen artean lortzen dute erabileran gora egitea. Baina beti izango da minoritarioa eta borrokarako tresna bat, erabilera suspertzeko bultzagile bat.
“Ele biko elkarrizketek funtzionatzen dute, baina ezin da modu masiboan aplikatu. Oso antinaturalak dira”
Lantokiko esperientzia aipatu duzu. Esaten ari zarenak eremu sozialerako ere balio du?
Bai, baina denek ulertu behar dute. Bigarren Euskaraldian arigune-en kontzeptua sartu da. Horixe da arigunea. Gutxi batzuk gara ahobizi, baina denak gara belarriprest, denok ulertzen dugu. Ingurune horretan euskaraz egiten duenak, nahiz eta erantzuna erdaraz jaso, badaki ez dela enbarazu egiten ari, ez dela gogaikarria. Ez dago giro txarrik eta asko errazten da ele biko elkarrizketak egitea.
Kataluniakoaz gain, zein beste esperientzia daude?
Uler-saioei buruzko liburuan gaia landu dut eta Europako praktikak kontatu ditut. Intercomprehension mugimendua zabaltzen ari da Eskandinavian, Suitzan, hizkuntza latinoak dituzten herrialdeetan… Adibidez, Eskandinavian familia bereko hizkuntzak dauzkate eta mugimendu horren bidez, nolabait ingelesari nagusitasuna kendu nahi diote. Europan, elkarren artean ingelesez egin beharrean, bultzatzen ari dira norberak bere hizkuntzan hitz egitea, besteek ulertzen badute nahikoa da. Unibertsitateetan gauza asko ari dira mugitzen. Baina hala ere, berriz diot, joera minoritarioa da. Ezin du gehiengoarena izan, zeren naturala denok hizkuntza berean hitz egitea da.
Uler-saioak metodologia argitaratu berri duzu Soziolinguistika Klusterraren eskutik. Lehenago Ulerrizketak liburua izan zen. Zertarako dira metodologia horiek?
Aldahitz egitasmoa hasi genuen duela hamar urte eta antzeman dugu hiru komunikazio egoera arketipiko daudela. Lehenengoan bi solaskideak ongi ulertu eta mintzatzen dira. Egoera horri begira Eusle metodologia prestatu genuen eta Euskaraldiak hortik edan du asko.
Bigarren komunikazio egoeran kide bat ongi ulertu eta mintzatzen da, baina besteak ulertzen du, baina hitz egitea kosta egiten zaio, euskaldun pasiboa da. Horrelako egoeratan, bai lan munduan bai eguneroko bizitzan, ikusi dugu hamarretik zortzitan erdara nagusitzen dela. Euskaraz ondo egiten duenak antzematen duenean solaskideak zailtasunen bat daukala, gehienetan erdarara pasatzen da. Administrazio publikoan horrelako egoera asko dago. Hizkuntz eskakizuna atera dute, ulertzen dute, baina hitz egiteko erraztasunik ez daukate, eta horiek ez dira inoiz hiztun bihurtzen, besteak beste euskaldunek euskaraz egiten ez dietelako. Horri begira prestatu genuen Ulerrizketa metodologia.
Hirugarren egoeran bat ongi mintzatzen da, eta bere kideak edo ez du ulertzen edo oso gutxi. Ezinezkoa da euskaraz komunikatzea. Horretarako da Uler-saioak metodologia. Kontua da nola desblokeatu deskribatu dugun komunikazio egoera. Proposatu dugu ulertzen ez duenak 60 ordutan gaitasuna eskuratzea oinarrizko euskara ulertzeko. Oinarrizko gaitasuna badaukate, seguru asko egoera sozial ugari desblokea daitezke. Lan hau batik bat marko teorikoa da, ez dugu nahikoa esperimentatu. Esperantza daukagu ea adibidez euskaltegikoak animatzen diren esperientziak egitera.
Euskaltegiak gune egokiak iruditzen zaizkizu?
Normalean euskaltegiek ez dute horrelako formularik aplikatu. Euskaltegiek daukate formula estandar bat non trebetasun guztiak lantzen diren, entzumena, mintzamena, irakurmena, idazmena, baina prozesu oso luzeak izaten dira. Gure proposamena da fokua ulermenean jartzea eta denbora laburrean egitea. Ulermen unibertsala ahalik eta azkarren lortzeko estrategiak behar ditugu eta gurea ekarpen xume bat baino ez da.
2. euskaraldia martxan! Nafarroako batzordeen foroa antolatu da:
Martxoaren
10ean, asteartea, 19:00etan Nafarroako
Euskaraldiko batzordeen foroa eginen dugu Plazara!-n (Iruñeko Kale Nagusian).
Batzorde bakoitzeko ordezkariak etortzea ederra litzateke! Mintzagaien artean
urteko kronograma, herriko lehen entitateen agerraldia, ariguneen euskarriak,
txapak… Animatu!
Euskaraldian parte hartzen baduzu, maiatzaren 12an herrietako batzordeak prestatzeko mintegira joatea interesatzen zaizu!!
Euskaraldirako Nafarroako batzordeen prestakuntza tailerra eginen dugu maiatzaren 12an, Katakraken. Topagunearen eskutik, 10:30etik 13:00etara, Euskaraldiaren oinarri teorikoak eta diskurtsoa, herrietako saretzea nola gauzatuko den eta hainbat gai praktiko jorratuko dira. Batzordekideok iritziak partekatzeko tartea izanen dugu eta beste herri batzuetako batzordekideekin egoteko aukera paregabea dugu.
Hala ere, maiatzaren 12an hurbiltzea ezinezkoa baduzu eta zure elkartean, dantza taldeko egoitzan, peñan edo auzo elkartean, adibidez, Euskaraldiaren informazioa jaso nahi baduzu dei ezaguzu edo bidal ezazu mezu bat irunea@euskaraldia.eus helbidera, zurekin harremanetan jarriko gara.
Ekintzaile herria da Euskal Herria eta ekintzaile tradizio luzekoa da euskaldunon hizkuntza komunitatea ere. Metatu dugun jakintza eta komunitate aktiboaren ekinak lortu du gaur egun duela hamarkada batzuk pentsaezina zen egoera batean egotea. Gizarte ekimenak eta ekimen horrek bultzatutako era guztietako erakunde eta eragileen konpromisoek euskara eta euskaldunon komunitatea, biziraupenean baino, garapen prozesuan sartzea lortu du.
Aldaketa garai hauetan, komunitate modura garatzeko oinarrizko osagai izan diren ekintzailetza, gizarte ahalduntzea eta eraikuntza kolektiboa aldarrikatu eta beren funtzioak bizirik dirauela azaltzeko momentua da.
Errelatoen gerran ezezik, terminologiaren ehizean ere murgilduta gauden garaiotan, ekintzailetza bera, ehizaki bihurtu zaigu azken urteotan. Komunikabide, jardunaldi eta konferentziek ekintzailetzaren gaineko irudi bakar eta hegemonizatzailea zabaltzen dihardute, arrakasta sozial eta ekonomikoa bilatzen duen sasi-heroiaren irudia. Ekintzaile mainstream horren aurrean, gurean auzolanari eta eskuzabaltasunari lotuta egon izan da ekintzailearen jarduna. Norberaren sinesmen sisteman eta amestutako gizarte ereduan ekarpena egiten duten ekintzaileak dira gizartea mobilizatu dutenak urtetan. Eta joandako garaien nostalgian bizi diren iritzien aurrean, egun ere, euskaltzaleak bide-urratzaile direla sendo azaldu beharra dago. Bilakaera izaten ari den figura da, baina ekintzailetzak jarraitzen du komunitatearen garapenerako berme izaten.
Gizartean aldaketa fase batean gaude, eta militantzia ereduak bezala, beste hainbat aspektu jarri dira ezbaian azkeneko urteotan. Arlo ekonomiko zein sozio-politikoan egondako aldaketek eta 50 urtetako ziklo luze batek utzitako lorpen eta frustrazioek, esparru askotan hausnarketa sakonak egitera ekarri ditu gizarte eragileak, baita euskararen biziberritzean ari garenok ere.
Berrikasi eta Berrikusi
Kontestu horretan sortu zuen Topalabea taldeakBerrikasi eta Berrikusi dokumentua (2015eko maiatzean argitaratua), gogoetarako ekarpen bat egin nahian eta bi norabidetako irakurketa proposatzen: atzerakoa, batetik, 50 urteko ziklo baten hizkuntza komunitate artikulatuaren ibilbideari irakurketa (auto)kritiko bat eginez, eta aurrerakoa, bestetik, ziklo aldaketa batean murgilduta, biziberritzerako zutabe izan daitezkeen zazpi lan-ildo proposatuz.
Testuingurua berreskuratze aldera, 2012an euskalgintzan ziklo baten bukaeraz hitz egiten hasi zela gogoan izan behar da. Uda horretan aurkeztu ziren aurreko urtean egindako euskararen osasunaren gaineko bi ikerketa garrantzitsuren emaitzak: V. inkesta soziolinguistikoaren eta Hizkuntzen Kale Erabileraren VI. Neurketaren emaitzak. Azken urteotako sentsazio batzuei (biziberritzean geldialdia gertatu izanaren sentsazioa, besteak beste) zenbakiak eta datuak jarri zitzaizkion eta euskararen gizarte erakundeen artean gogoeta garaia hasi zen. Euskaltzaleen Topaguneak, herriz herriko euskaltzaleen elkarteen mugimenduak, lehen kongresua egin berria zuen eta ondoren etorri ziren hainbat eragileren gogoetak ere.
Topagunetik soziolinguistikaren arloan ibilbide luzeko pertsona batzuk biltzeko gonbitea egin, eta egoeraren analisian hainbat elementu partekatzen zirela ikusita, taldea egonkortzen joan zen, Topalabe taldea osatu arte.
Gogoeta eragile izateko bokazioarekin jaio zen Berrikasi eta Berrikusi txostena, eztabaida sortu eta lan-ildo berriak eta berrituak aktibatu edo berraktibatzeko helburuarekin. Gogoetaren oinarria honakoa: 50 urte iraun duen euskalgintzaren ziklo baten bukaeran gaude, lorpen ugari izan dituen zikloa, baina amesten genuen egoera ekarri ez duena, eta gaurtik begiratuta, gabeziak ere izan dituena. Ziklo aldaketan nolabaiteko bidegurutze batean egonik, etorkizunean euskararen biziberritzea bizkortzeko edo eteteko aukera egon daiteke. Gure iritziz, aukera modura baliatu daitezkeen elementu asko daude, eta behar bezala aktibatuz gero, ziklo berri indartsu baterako palanka funtzioa bete dezaketen lan-ildo batzuk daude. Horiek izan ziren, hain zuzen ere, Berrikasi eta Berrikusi dokumentuan xehetutako zazpi lan-ildoak.
Gogoetaren aurkezpena egitean, batean eta bestean jasotako iritziak aintzat hartuz, egoeraren analisiaren eta hurrengo urteetarako norabideen gaineko proposamenaren bueltan nahikoa adostasun ikusi izan dugu. Eta batez ere, galdera bat: analisia konpartitzetik eta lan-ildoen gaineko adostasunetik harantzago, zeintzuk dira hurrengo urrats praktikoak?
Euskarak 365 egun dinamika eta Euskaraldia
Ziklo berriak gogoeta estrategikoez gain, bidegurutzetik ateratzeko palankei eragitea eskatzen du, hausnarketatik ekintzara pasatzea. Hortxe kokatzen da Euskaraldia ekimena. Lehenagotik euskaltzaleen mugimendutik zetorren dinamika baten bilakaeraren ondorio izan da 2017an aurkeztutako proposamena, eta garai berrietarako giltzarri diren elementuetako batzuk biltzen ditu, gure iritziz, bere baitan: eragile arteko elkarlan praktikoa (gizarte eragile eta erakunde publikoen artekoa, euskalgintza eta beste sektore batzuen artekoa,…), erabileran eragiteko proposamen zehatza, diskurtso berri baten elementuak, aldekotasun sinbolikotik harantzago doazen urrats eta lorpenak eta euskaltzaleen artean ilusioa eta aktibazioa sortzeko potentzialtasuna.
Inertziak apurtzeko garaia dela azpimarratu izan dugu azken hilabeteotan behin eta berriro eta bide horretan ekarpena egin nahi duen proposamena da. Ez da hizkuntzaren biziberritzea modu integralean landuko duen ekimena, ezta beste proposamen edo iniziatiba batzuk ordezkatuko dituena ere. Arlo zehatz batean (erabileran) ekarpena egiteko proposatutako arnas luzeko dinamika da, ekintzan zein antolatzeko moduan berritzailea izan nahi duena.
Inertziak apurtzeko beharrari erantzunez, bi norabidetan egin nahi du ekarpena dinamikak. Hizkuntza praktika eraldatzaileak bultzatuz, norbanakoen arteko hizkuntza ohituretan eragin nahi dugu. Bestalde, eragile arteko zubiak sortu eta antolaketa prozesuan, elkarlan dinamika eredugarriak Euskal Herri osora zabaldu nahi ditugu.
Euskaraldia, hizkuntza ohituretan eragiteko
2018 urterako proposatutako Euskaraldia ekimena ez da berria. Azken bi urteotan Euskal Herriko zenbait herritan martxan jarritako ekintzak ditu oinarri modura. Donostiako Egia auzoan, Agurainen, Lasarte-Orian, Arrigorriagan, Hernanin edo Zuiako kuadrillan egin dituzte antzerako ekimenak, besteak beste. Oinarri itxuran sinple batetik abiatu dira aipatutako guztiak. Euskal hiztun batzuek (ahobizi) epe jakin batean (aste bete, hamar egun edo 75 ordu) ahal duten egoera guztietan euskara erabiltzeko erabakia hartzen dute, euskara ulertzeko gai diren lagunekin euskarari eutsiz, eta ezagutzen ez dituzten guztiekin lehen hitza gutxienez euskaraz eginez (eta ulertuz gero, ondorengoak ere). Era berean, euskara ulertzeko gaitasuna duten lagun batzuek (belarriprest), epe jakin horretan, euskaldun guztiei gonbidapena egiten diete beraiei euskaraz egin diezaieten (eta horretarako, ikur bat daramate, euskaldun guztiei gonbidapen hori egiteko).
Oinarri horrekin, pertsonen artean denboran sortu eta egonkortu diren hizkuntza ohiturak apurtzeko eta aldatzeko dinamika da bultzatu dena. Ezaugarri interesgarriak ditu Euskaraldiak: praktika eraldatzailea da (ohitura aldaketa bat bultzatzen du, ez da sinbolikoa), hiztunen hurbileko eta ohiko harremanetan eragitea du xede eta norbanakoaren erabakia kolektiboaren babesarekin bultzatzen du (ez da hiztun batek egun batean berak bakarrik hartzen duen portaera bat, herritar talde batek egiten du, identifikatuta eta babestuta).
Herriz herri hedatzen ari den ekimena 2018ko azaroaren 23tik abenduaren 3ra Euskal Herri osoan, denok batera, egitea da maiatzean proposatu genuena eta gaur egun bete-betean lantzen ari garena. Auzo edo herri bakoitzean izandako eragina zabaldu eta komunitatearen babes osoarekin milaka lagunek batera martxan jartzea da gure gogoa, hizkuntza praktika eraldatzaileak zabaldu eta hizkuntza ohituren aldaketak probokatzeko. Jadanik 40 herri eta eskualdetan lantzen ari dira ekimenok eta datorren urtean ahalik eta herri gehienetara heldu nahi dugu.
Hizkuntzaren erabileran faktore askok eragiten dute. Euskaraldiaren bidez, horietako batean (hizkuntza ohituratan) eragin nahi dugu. Orain arteko esperientziek gauza on asko utzi dituzte martxan jarritako herrietan parte hartze, motibazio, oihartzun eta eraginari begiratzen badiogu. Horietako batean gainera (Lasarte-Orian egindako 40 ordu euskaraz ekimenean) partaideekin ikerketa sakona egin da; ondorioa, hizkuntza ohituretan eragin nabarmena izan duela. Euskal Herrian elkarrekin egingo dugun ekimenean ikertzen jarraitu nahi dugu.
Hizkuntza praktikak eta ohiturak baina, ez dira hiztunen hautu kontua bakarrik. Orain arteko ekimenak norbanakoen motibazioan oinarritu badira ere, testuinguruan eragitea garrantzitsua dela ikusi dugu eta horregatik, Euskaraldiak bigarren eremu bat izango du xede: era guztietako entitateek euskarazko hizkuntza praktikak babestu eta bultzatzeko neurriak bultzatzea. Hiztunen arteko harremanak era guztietako entitateen eragin eremuetan gertatzen dira sarri: enpresak, administrazio publikoa, era guztietako elkarteak (kirol, kultur, gastronomiko, sektorial,…), merkataritza eta beste. Erakunde hauek beren arau, funtzionamendu modu eta ohiturekin, euskarazko praktika linguistikoak erraztu, babestu edo oztopatu ditzakete. Babes-neurriak bultzatu, hedatu eta bisibilizatzea izango da Euskaraldia ekimenaren bigarren urteko helburu nagusia. 2019an beraz, praktika eredugarriak sortu eta zabaltzeko ekimena proposatuko dugu.
Zubigintza da bidea
Berrikasi eta Berrikusi gogoetan egindako atzera begirakoan azpimarratzen genuen ideietako bat berreskuratu behar dugu, dinamika antolatzeko hartu dugun eredua azaltzeko. Eten garaietatik gatoz, hizkuntza politika eta plangintzen inguruan etenak nagusi izan diren garaietatik. Euskaltzaleen mugimenduaren sorreratik zubigintza aldarrikapen eta praktika izan ditugu eta gaur egun, ideia horiek berreskuratzeko behar eta aukera handia dagoela uste dugu.
Euskaraldia hau martxan jartzeko orduan gizarte mugimendu batek (Euskaltzaleen Topaguneak) eta erakunde publiko batek (Eusko Jaurlaritzak) hartu dugu aitzindaritza, baina hasieratik oso garbi adierazi da, dinamika kolektiboa izateko jaio dela eta ekimenera batu nahi ditugula Euskal Herri osoko entitateak (zazpi lurraldeetako eragile eta erakundeak), izaera ezberdinekoak (euskalgintzakoak bestelako gizarte eragileak, erakunde publikoak eta sektore pribatukoak ere). Euskal Herri mailan bultzatzen ari garen eredu hau, gainera, herri bakoitzeko dinamikan erreproduzitu nahi genuke, antolakuntza ereduan ere, ekarpen bat eginez.
Herriz herri batzorde eragileak osatzen hasiak dira jadanik, eta herri batzuetan eragile arteko harremanarena ohiturazko lan dinamika naturala bada ere, badago inertziak apurtzeko beharra oraindik.
Ekintzaileak, hizkuntzaren aktibistak
Artikulua hasi modura bukatu nahi nuke. Euskal gizartearen eta euskalgintzaren kapital handietako bat da ekintzaileena, aktibista antolatuena. Hainbeste krisialdi batera elkartu zaizkigun garaiotan, kontzeptuen berdefinizioak etengabeak direnean eta ekintzailearen irudia garapen pertsonalari hain lotua agertu nahi den honetan, gure gizartearen balore garrantzitsua aldarrikatu nahi dugu: auzolana, eraldaketa sozialean beren ekarpen eskuzabala egiten duten pertsona eta kolektiboen lana.
Euskararentzat eta euskal hiztun komunitatearentzat hurrengo hamarraldietan ekintzaile talde horien ekarpena nahitaezkoa izango da. Eta horretan pribilegiatuak gara, helburu ilusionagarriak eta ekimen berriak uztartzen ditugunean asko baikara horrelakoetara biltzen garenak. Ekintzailetza bizirik dago, edukia ematen asmatzen den bakoitzean argi ikusten den moduan.
Euskalgintzatik asko eta askotarikoak izaten dira proposamenak eta horietako bat da Euskaraldia, herriz-herri hedatzen doana eta Euskal Herri osoan aldi berean eragin nahi duena. Eta eragin diogu, aldaketak probokatzera bideratutako dinamika delako proposatutakoa: hurbileko harreman guneetan ezarrita ditugun hizkuntza-ohiturak arrakalatu eta hizkuntza praktika berriak sortzera bideratutakoak. Ekintzaileen, hizkuntza aktibisten, eragin ahalmena handia da eta indar hori baliatu behar dugu hiztunak aktibatu eta erabilera ohituretan salto kualitatiboa emateko.
Webgune honek cookie-ak erabiltzen ditu zure nabigazioa errazteko, publizitatea erakusteko eta analisi estatistikoak egiteko. Nabigatzen jarraitzen baduzu, hauen erabilera onartzen duzula ulertuko dugu. Informazio gehiago nahi baduzu, kontsultatu Cookie PolitikaOnartu
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.